Αγία Αικατερίνη – Εορτάζει στις 25 Νοεμβρίου
Η αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Είχε βασιλική καταγωγή.
Ήταν απόγονος των Πτολεμαίων, των βασιλέων της Αιγύπτου, κόρη του ηγεμόνος της Αλεξανδρείας Κώνστα (ή Κέστου) φημισμένη για το κάλλος της και τη σοφία της. Η μητέρα της, ήταν κρυφή χριστιανή εξ αιτίας του διωγμού, που κίνησε ο Μαξιμιανός.
Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Η σοφία και η γνώσις, όλη η επιστήμη του καιρού της είχε γίνει κτήμα της. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών ήταν κάτοχος της λατινικής γλώσσας και της ελληνικής φιλολογίας, ενώ γνώριζε πολλές ξένες γλώσσες της εποχής της. Σπούδασε στις εθνικές σχολές της εποχής Φιλοσοφία, Ρητορική, Ποίηση, Μουσική, Μαθηματικά, Αστρονομία και Ιατρική. Μελέτησε τους μεγάλους ποιητές, τον Όμηρο και τον Βιργίλιο, τους φιλοσόφους, τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα, τους Φιλιστίωνα και Eυσέβιο, τα έργα του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Αλλά και τις μεθόδους και τις θεωρίες των ιατρών Ασκληπιού, Γαληνού και Ιπποκράτη.
Η μητέρα της την οδήγησε σε έναν άγιο ασκητή έξω από την πόλη, όπου βρισκόταν κρυμμένος σε μια ερημική τοποθεσία. Εκείνος την κατήχησε και προσευχόμενη δέχθηκε από τον ίδιο τον Χριστό δακτυλίδι αρραβώνος της Βασιλείας Του. Από εκείνη τη στιγμή ελκύσθηκε η Αικατερίνη από τον Ουράνιο Νυμφίο και αιχμαλωτίσθηκε η καρδιά της από τον θείο έρωτα του Χριστού.
Έγινε πιστή μαθήτρια και απόστολός Του. Κήρυττε παντού με φλόγα στην καρδιά. Με το παράδειγμα και τη διδασκαλία της τράβηξε πολλούς συμπολίτες της στην πίστη του Χριστού, ιδιαίτερα τους διανοουμένους. Το έργο της εξαπλώθηκε ακόμη και στα γύρω μέρη της Αλεξανδρείας.
Ο Μαξέντιος, μεγάλος διώκτης των Χριστιανών, διέταξε να έλθουν όλοι και να προσφέρουν θυσίες στους ψεύτικους θεούς και όποιος δεν θυσίαζε θα τιμωρούνταν σκληρά. Η αγία Αικατερίνη, όταν είδε την ασέβεια των ανθρώπων να τρέχουν φοβισμένοι και παρά τη θέλησή τους να θυσιάζουν στα είδωλα, λυπήθηκε κατάκαρδα. Άρχισε όμως να ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να μην αρνηθούν την πίστη τους και παρακινούσε τους ειδωλολάτρες να μην θυσιάσουν. Πολλοί από αυτούς, χάρη στην ευγλωττία και την πειστικότητά της, γύρισαν στην αληθινή πίστη του Χριστού.
Την συνέλαβαν και την φυλάκισαν. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητα των λόγων της Αικατερίνης κάλεσε όλους τους σοφούς και ρήτορες. για ν’ ανοίξουν διάλογο με την αγία, ελπίζοντας ότι θα τη νικήσουν. Πριν αντιμετωπίσει στο θέατρο τους εκατόν πενήντα σοφούς και ρήτορες ήλθε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και της λέγει:
Μη ταράζεσαι, κόρη. Ο Κύριος θα προσθέση σοφία στην σοφία σου, για να νικήσης τους ρήτορες και όχι μόνο αυτοί, αλλά και πολλοί άλλοι θα πιστέψουν και θα αξιωθήτε όλοι να λάβετε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Αυτή τους νίκησε όλους στη συζήτηση, ενώ εκείνοι παραδέχτηκαν την αλήθεια και πίστεψαν στο Χριστό. Ύστερα απ’ αυτό τους ενθάρρυνε, τους σφράγισε με το σημείο του Σταυρού και οι 150 σοφοί ρίχτηκαν στη φωτιά κι έγιναν μάρτυρες Χριστού! Αργά το βράδυ, όταν κάποιοι ευσεβείς Χριστιανοί πήγαν να πάρουν τα λείψανά τους, είδαν με έκπληξη, ότι τα σώματά τους ήταν νεκρά, αλλά ανέπαφα. Τα έθαψαν τότε θαυμάζοντας τη δύναμη του Κυρίου!
Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια και φυλακίσεις και απ’ όλα αυτά την γλύτωσε θαυματουργικά ο Κύριος. Ο φιλάνθρωπος Χριστός δεν άφησε μόνη την Αγία. Σαν φιλόστοργος Πατέρας στην φυλακή της έστελνε τροφή μ’ ένα περιστέρι και την δυνάμωνε λέγοντάς της: «Μη δειλιάσης, κόρη, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Θα μείνης ανέγγιχτη από τα μαρτύρια και με την υπομονή σου θα επιστρέψης πολλούς στην ορθή πίστι και θα αξιωθής πολλών αφθάρτων τιμών». Μάλιστα στο διάστημα αυτό πίστεψαν και μαρτύρησαν η γυναίκα του Φαυστίνα, ο στρατηλάτης Πορφυρίωνας και 200 στρατιώτες, τους οποίους γιορτάζουμε την ίδια ημέρα με την αγία Αικατερίνη. Τέλος παρέδωσε την αγία ψυχή της με μαρτυρικό διά ξίφους θάνατο στις 25 Νοεμβρίου του 307 μ. Χ.
Κατά την Παράδοση, μετά από τον αποκεφαλισμό της (αρχές τού 4ου αιώνα) το πάναγνο σώμα της Αγίας μεταφέρθηκε υπό «πτερύγων αγγέλων» στην κορυφή του υψηλότερου όρους του Σινά, στην κορυφή Χωρήβ, ύψους 1990 μέτρων, όπου ο Μωυσής είχε παραλάβει από τον Θεό τις Δέκα Εντολές, το οποίο σήμερα φέρει και το όνομά της. Αφού επί αιώνες το σώμα της έμεινε άταφο, μέχρι τον 6ο αιώνα, ερημίτες μοναχοί της περιοχής μέσω οράματος ειδοποιήθηκαν και κατέβασαν από το όρος το σώμα της Αγίας, το οποίο και εναπόθεσαν σε μαρμάρινη λάρνακα. Το μύρο, που ανάβλυζε και ακόμη αναβλύζει από τη Αγία Κάρα τής αγίας, είναι ένα συνεχές θαύμα.